Ένα εκατομμύριο χρόνια μετά από σήμερα
Ας φανταστούμε ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός, επιζεί και εξελίσσεται ένα, δύο, δέκα εκατομμύρια χρόνια από σήμερα. Αναρωτήθηκα συχνά, πόσα εκατομμύρια ανθρώπων, ίσως τότε δισεκατομμύρια, θα έχουν προσφέρει ιδέες και παραδείγματα στην επιστήμη, στην τέχνη και στην κοινωνία. Ποια προοπτική αποκτά τότε η ανάγκη του ανθρώπου για υστεροφημία; Θυμίζει τότε ένα κύμα που γνωρίζει ότι όπως απλώνεται στη θάλασσα, στον ωκεανό, στην ακτή, ακόμη και ένα τεράστιο κύμα, μήκους πολλών μιλίων, έχει φυσικά τη μοναδικότητά του, θα βρεθεί μέσα στην άμμο, στα βράχια, στα άλλα κύματα, και ύστερα, σταδιακά, θα σβήσει μέσα στο χρόνο. Ίσως κάποια κύματα, λίγα κύματα, στην κορυφή άλλων πριν από εκείνα και ανοίγοντας δρόμο για άλλα μετά από εκείνα. να αφήσουν ένα μεγαλύτερο ίχνος. Και εκείνα, έχουν κατόπιν μια θέση μέσα στην ιστορία των επόμενων γεγονότων και όσο ο χρόνος περνά η σημασία τους θα αναδεικνύεται μεν μέσα στο σύνολο πια αλλά και θα αναδύονται νέα, διαρκώς επίκαιρα γεγονότα. Σε ένα, δυο δέκα εκατομμύρι...