Ιατρικές συλλογικότητες και η μετέωρη επιστημονική σκέψη στην Ελλάδα.
Αυτό το κείμενο γράφεται λίγες μέρες μετά τις πρώτες εκλογές των Ιατρικών Συλλόγων χωρίς μέτρα κατά της πανδημίας, τις πρώτες στην ουσία "μετά την πανδημία" και εκ των πραγμάτων θα είναι σύντομο. Ο λόγος είναι πως το προφανές θέμα του κειμένου, απουσιάζει από τις συζητήσεις των συλλόγων εκτός αν θίγονται συγκεκριμένα συμφέροντα (π.χ. ανταγωνισμός από άλλους κλάδους του επιστητού για την ίδια πελατεία, όπως στην περίπτωση των ψυχολόγων με τους ψυχιάτρους ή στην περίπτωση αποσαφήνισης των ορίων ασκήσεως της κλινικής πρακτικής, π.χ. κατά την αντιπαράθεση με τους πρακτικούς της ομοιοπαθητικής). Άρα, ένα κείμενο μπορεί να είναι μόνον μια αρχή - και αφορά σε όλες τις ιατρικές συλλογικότητες της χώρας. Σε μια ανεπτυγμένη χώρα λοιπόν, φέτος, οι παρατάξεις των γιατρών Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης, θα είχαν πολύ δυσκολότερο εκλογικό αγώνα και πιθανώς να είχαν υπάρξει ριζικές ανατροπές, εάν το επιστημονικό κύρος του κλάδου αποτελούσε μείζον διακύβευμα. Εξηγώ, επιστημονικά όσο και πρ...