Γράφοντας δίπλα στη θάλασσα - Writing near the sea

Ως υστερόγραφο, στο αμέσως προηγούμενο κείμενο ("Το πολιτικό αδιέξοδο της Ελλάδας Ι") το όποιο έχω αποφασίσει ότι θα είναι το τελευταίο πολιτικό μέχρι τις εκλογές, θα γράψω ότι -στην πραγματικότητα- και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί ως πρόσωπα, δεν φαίνεται (ως τώρα) να είναι σε θέση να βοηθήσουν στη λύση κάποιων από τα εξαιρετικά πολύπλοκα προβλήματα της χώρας. Προβλήματα μπροστά στα οποία ακόμη και άνθρωποι εγνωσμένης ικανότητας στέκονται με δέος και προβληματισμό και χωρίς δηλώσεις. Είναι άλλωστε και η εύκολη δικαιολογία για το πολιτικό σύστημα και τη μέση τάξη της χώρας, το ότι αφού μεγάλες χώρες αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα τι ακριβώς περιμένουμε να κάνουμε εμείς; Βέβαια υπάρχουν και μικρές χώρες όπως η Σλοβενία που μας έχουν αφήσει πίσω τους εδώ και πολύ καιρό κάτι που καθιστά την προηγούμενη μηδενιστική δήλωση μια υπεκφυγή, ενός μέρους του λαού που δεν έχει συνηθίσει να αναλαμβάνει (πολιτικές) ευθύνες . Από εκεί και πέρα, η χώρα υπνοβατεί (πολιτικά), μέσα σε μια ιδιό...

  Οι εκλογές θα κριθούν από το αν η αντιπολίτευση θα έχει την ικανότητα να προσφέρει ένα πρακτικό πρόγραμμα στο 75% των Ελλήνων, οι οποίοι αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, σε πολύ μεγάλο βαθμό με ευθύνη της κυβέρνησης ειδικά για το ρεύμα και όχι μόνο. Αν δεν μπορέσει να το κάνει, τότε οι συνταξιούχοι, οι οποίοι ζουν υπό συστηματική προπαγάνδα (σε σημειο πλύσης εγκεφάλου, καθώς γνωρίζουμε και εμπειρικά και από μεγάλο αριθμό παρατηρήσεων ότι έχει αλλάξει η συμπεριφορά παρα πολλών από το Μάρτιο του 2020 σήμερα), επί τρία χρόνια κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους για λόγους ασφαλείας, αλλά εξαιρετικά ευάλωτοι στην προπαγάνδα, μαζί με ένα τμήμα της μέσης τάξης που έχει συμφέρον καθώς επίσης και τους κομματικά εξαρτημένους, δεν θα δώσουν σημασία ούτε στην οικονομική κατάρρευση, της ούτε στις υποκλοπές και θα διατηρήσουν το υπάρχον καθεστώς (με την κλασσική εκλογίκευση ότι ζουν στον καλύτερο δυνατό κόσμο). Όπως έχει διαπιστωθεί δημοσκοπικά και εμπειρικά υπάρχει σ...